Zor iş benimkisi;
Görmesin diye kimse; hergün
sarıp sarmalayıp getiririm
yalpalayan yalnızlığı.
Onunla taşırım yalnız,
dünden ağır bugünleri.
Uyutup dakikaları bir bir,
anlatırken geceleri
ihtiyar bir ağızdan,
yalınayak yalnızlığı…
Eşlik etmesine rağmen
geceme; yapışan bedenim,
yalnız uyanıp pazar'ları,
yalnız sular hâlâ,
pervazdaki kasımpatıları.
Bırak diye peşimi
kaçtığım her köşeden;
bir deniz kabuğuna binip,
şehirden her gidişimde;
yalnız sana el sallarım
düşlerimin yapayalnızlığı…
Kayıt Tarihi : 7.2.2014 01:44:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!