Yalnızlığın Mucizesi mi Olurmuş

Yalnızlığın mucizesi mi olurmuş?
Yok be öyle çelik gibi bir duruş
yok öyle başı dik, öyle içten bir gülüş...
Sevinçli yalnızlık mı olur?
Bunu kim demiş? Kim demiş! ..
O hangi geridir ki
ağlamadan bir gün de geçirebilmiş!
Öyleyse neden
İçime sokulur uzun, kanlı bir sancı!
Gidecek gibi değil, terk et meyecek de.
Haklı bir onursuz, gurursuzluğumun
bir inci gibi döküyorum gözyaşlarını;
benim mucizem bu...
Kayıp ilanımı verdim bugün
astım bütün duygular arasına, kendimi sevmiyorum.
Umurunda olmayanın umurunu umursamak değil
umarsız olmakta, nefreti sevmekte varmış! ..
Ağlamak; en arzulu seksin tam dibi gibi
metruk bir duyguyla boşalmakmış;
benim mucizem bu...