Yalnızlığın Kraliçesi Şiiri - Esra Nizam

"Yalnızlığın Kraliçesi"

...

Herkes gidince
susan bi ev gibiyim şimdi.
Duvarlarım hâlâ
sevdiklerimin adını fısıldıyor.
Ama artık eşiğimde
hiçbirinin ayak sesine yer yok.

Benim kalbim büyük geldi hepsine.
Kucaklamaya
cesaret edemeyecekleri kadar
sıcak geldi.
Belki de onların kalbi,
bir başkasının acısına
yer bırakmayacak kadar
taşla örülüydü.

Bırak omzunda ağlamayı,
sevincimi paylaşamaya bile
insanım yokmuş meğer.
Ben kendimi
kalabalık sandığım yerlerden,
tek tek topladım.

Yaralarımın etrafını
kelimelerle sardım.
Kanı durmaz belki ama
hikayemi anlatır.

Ben dostluğumu
bir sofra gibi
serdim sevdiklerime.
Açlıklarını giderecek kadar değil,
ömürlerini doyuracak kadar
çoktu.

Çocukluğumun
halısını serdim ayaklarına.
Dizlerinde kan olsa
kendi tenimden parça verirdim.

Dünya hali
onları incitmesin diye
zırh oldum hepsine,
gücüm yettiğince.
Kendimi koruma ihtiyacı
duymadım hiçbirinin yanında.

Ama onlar
ilk kurşunu hep bana sıktı.
Gözümün içine baka baka,
bir yabancı gibi,
bir düşman gibi…

Beni anlamayanlara suskunluğumu,
beni yaralayanlara
affımı bıraktım.
Kalbim hâlâ
açık bir kitap gibi duruyor rafta.
Ama kimsenin gözleri
okumaya niyetli değil.

Sayfalarını çevirdiklerinde
kendi yüzlerini görürler diye
korkuyorlar belki de.

Yine de hiçbirini suçlamıyorum.
O sofranın altına saklanan
yokluklara rağmen,
bir gün biri gelir diye
içimde hâlâ
bir tabak boş bırakıyorum.

Çünkü ben kimseyi
yoklukla uğurlamadım.
Kimseden kısmadım sevgimi.
Ve belki de bu yüzden,
beni yıkanlar,
en çok doyanlardı.

Benim de hatalarım
olmuştur illa ki.
İnsanız vesselam.
Haşa !

Dosdoğruyum demek ne haddime!
Lakin vicdanım bilir ki ,
yarım elma
gönül almadır hepsi.

Sevdiklerimin kalbini
eğik bırakmam.
Kusur aramak için bakmam ben.
Kusurları da severim.
Sever-dim yani…
Di’li geçmiş zamana
feda ettim hepsini.
Daha temkinliyim şimdi.

Artık içimde
kimsenin bilmediği bir ülke var.
O ülkenin etrafı
yalnızlığımla çevrili.
Ve ben yalnızlığımın ,
eşsiz kraliçesiyim.
Üzgünüm…

Bir daha ,
hiçkimse için
kendime bile eğilmeyeceğim!

...

ESRA NİZAM