Yalnızlığın koyundayım…
Gündüzüme karanlık güneşler doğuyor
Donuyorum tenimde kaskatı her yanım
Soğuğun ürperten elleri boşluğu tutarken
Her yanımda rüzgarların dokunuşu kalıyor…
Bir don yangını yüreğimde alev alev
Hissetmiyorum sevgimin alacağını içimde
Duraksıyor hafızam sensizliğin derbederi
Kayboluyor bakışlarım görmüyor artık seni
Bir veda havasında gidiyorum uzaklara…
Aldığım hiç bir şey hayat senden bil bunu
Geldiğim gibi gidiyorum kendimle baş başa
Direndim çok zaman aradım sevgiyi
Ulaşmadı yüreğime yalnızlığın koyundayım…
Oktay Çekal
22.06.2013-01.30
Kayıt Tarihi : 14.7.2013 12:22:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!