Bir yudum karanlık

Tüm ayların gümüş sırlarıyla dolu
bir gece vakti,
Rüzgarın fısıldadığı dertler,
sessiz çığlıklarımda,
Yüreğimde saklı gözyaşları,
paslı anıların hatırası,
Bir yudum karanlıkta kayboluyorum,
Yalnızlığın derin kuyusunda.

Boşuna bekliyorum,
eçmişin izlerini silmeyi,
Düşlerimde yankılanan sesler,
Gölgelerin ardında kaybolmuş renkler gibi,
Sana olan özlemim,
bir ateş gibi yanıyor,
Uçsuz bucaksız...
denizlerce.

Zamanın ağır yükü,
omuzlarımda bir sır gibi,
Kalemimle kalbimin derinliklerine
dokunuyorum,
Her kelime, sanki bir melodi gibi,
Bir yudum sevda, içimdeki boşlukla birleşiyor,
Sonsuz hayallerin peşinde...
ummanlarca.

Gece yıldızlar altında açan
bir çiçek gibi,
Gözlerimdeki ışık,
karanlığı delip geçiyor,
Her bakışımda kaybettiğim
bir parça daha,
Yüreğimdeki derin yara,
sevdanın izinde,
Umudun kıyısında
dalgalanıyor sükunetim.

Gecenin koynunda
sarmaş dolaş hayaller,
Sevdanın sıcak nefesiyle sarıyor beni,
Her an, her soluk,
içimde bir özlem,
Dünyalarca, ummanlarca,
sarmalanmış sevdam,
Yalnızlığın göğsünde
yankılanıyor...