Yalnızlığın Gardiyanı
Bekler bir yalnızlığın baş ucunda
Mecnun'un Leyla'yı beklediği gibi
Bir yalnızlık ki kahreder insanı
Nöbettedir yalnızlığın gardiyanı
Yavaş yavaş tıkırdar koridordan ayak sesleri
Bir ses ki kulakları tırmalar
Bir gardiyan ki hiç konuşmadan anlatır gerçeği
Nöbettedir yalnızlığın gardiyanı
Karanlığın nöbeti şafak sökünceye
Sessizliğin ki gürültü çıkıncaya
Bitmez bir nöbettir yalnızlığın ki
Nöbettedir yalnızlığın gardiyanı
Dursun Solak
Kayıt Tarihi : 26.10.2017 22:58:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (1)