bilmiyorum inancım törpülerin istilasına uğradı
ışık karanlıklara bencillik ne zaman isterse doğuyor
bencil ya işte
elimde kalmış yegane kibrit tek ışığım
zaten ona olan zayıf inancım
uzatıyor kibritimin ömrünü
imkansızı gerçekleştirmeye çalışıyorum
ama bu sandığımdan daha zormuş
kalbim ve içindekiler küflenmeye başladı
inancım asalak bitkiler tarafından
yok edilmeye başladı
belki sadece kendimden uzaklaştığım için
kaybettim kendime olan inancı
saf yalnızlık bu olsa gerek!
Kayıt Tarihi : 26.9.2007 23:09:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!