Yalnızlığın Diyalektiği Şiiri - Orbay Eken

Gittikçe değişti her şey
Yalnızlığımızla birlikte
Önce kuşlar sustu
Sonra Ağaçlar...
Bir kuru gürültü başladı
Kimsesizliğin can çekişen ortasında
Tüm çırpınmalar habercisiydi
Aslında evrimleşen
Issızlığımızın..
Modern bir çilekeşliğe büründü
Tüm yüzler
Dudaklar isyanı bir şarkıyla unutmaya
Çalışsada
Sol yanımız sancıdığında..
Eksilen bir yanımızdı
Yalnızlığın tadına varamayışımız
Beraberinde gelen susamışlıklar
Arayışlar...
Daha da uzaklaştırdı bizi kendimizden
Sahte ve hormonluydu
Aşklar
Vergisini ödedik yıllarca
Hastalıklı
Yalnızlıklar...