Yalnızlığımla Baş Başa

Yalnızlığımla baş başa kalınca
Önce bir hüzün çöker içime
Hükmedemem zavallı beynime
Ellerim gider sigara paketine
İçinden bir tane alır
Buluşturur dudaklarımla
Zippo mu alır kapağını açar
Sigaramı yakar, masaya bırakır
Bu sefer ellerim kahve kupama gider
Yudumlarım yalnızlığımı soğuk kahvemden
Tat vermez soğuk kahve
Her şey soğuk, dışarısı soğuk
Yüreğim soğuk sevgisizlikten
Sigaramı kül tablosuna bırakır
Kül tablosu içer sigaramı
Başlarım yazmaya

Çirkin de değilim, ayna ile barışığım
Gönül zenginliğimden başka
Bir servetim yok bana özel
Bir karavanım vardı, artık yok
Yüreğim gibi o da parçalandı
Kaz dağlarında uçurumun dibinde
Keşke ben de parçalansaydım
Kalmazdım bu dünyada tek başıma
Kader ne yaptım ki ben sana
Tamam, çocuklarımı bağışladın
Peki, o nerde, birde o gelse
Yalnızlığımı bırakırım kara gecelerde
Uyumam güneşin olduğu yerde
Bir de deli gibi severse
Evet deli maviyi severse
Ağlar mı bu yürek
Bu gözlere yağmur iner mi?
Kararır mı gözümün akı
Dudaklarımdan dökülen şarkı
Gider mi onun kulaklarına
Biri bana gelsin o da sensin
Yalnızlığımı gidersin
Nerde o beyaz düşlerim, nerede

Benim gözüm de açık farım da
Yola çıktığım da
Çeşme başlarında verdiğim
Kahve molalarında
Can yoldaşım sigaram la
Aklım onda gözüm yolda
Müzik kulağımda
Hava karardığında
Gece yarısından hemen sonra
Vücudum yatağımda
Başım yastıkta
Seyyar evim karavanda
Altınoluk’ta deniz kıyısında
Uykuya dalmak için verdiğim çaba
Belki beyaz düşlerimde buluşuruz diye
Kendimi zorlasam da olmuyor
Sabah, yattığım gibi kalkıyorum da
Beynim hiçbir sinyal vermiyor
Bu gece sen bu rüyayı gördün diye.

Yalnızlığım ve sensizliğim
Geliyor yine aklıma
Kızıyorum kendime
Tekrar yatıyorum.
İşim yok tatildeyim ya
Güneş doğduktan sonra
Isınıyor dünya, karavan yanıyor
İçim yanıyor, kalbim kanıyor
Birden mavi bir ışık kaplıyor
Yeşiller içinde bir orman kenarında
Rengârenk papatyalarla dolu alan
Kenarında berrak suyu olan bir göl
Sırt üstü yatmışım
Dikmişim gözlerimi
Arkasında güneşi saklayan bulutlara
Bulutlarda resmini arıyorum

Doğrulup yattığım yerden
Başına taç yapmak için
Papatya topluyorum
Hayalimde bile canlandıramıyorum
Kömür karası saçlarını düşünüyorum
Bulutlar kararıyor
Masmavi gözlerin geliyor aklıma
Bulutlar ağlıyor üzerime
Kızıl siyah tenin, bembeyaz dişlerin
Ne düşünüyorsa beynim
Bulutlar şekilleniyor
Bir gölge beliriyor tam güneşin önünde
Yüz yüze geliyorum seninle
Papatyalardan yaptığım tacı
Takıyorum saçlarına
Ve bir öpücük konduruyorum burnunun ucuna
Yok oluyorsun
Püf diye kayboluyorsun
Bulutlar ve güneş yok oluyor
Bu ilk düşüme girişin ve ilk görüşüm
Yalnızlığımı yok edişin
Ne olur hep gel beyaz düşlerime
Bırakma beni
Yalnızlığımla baş başa

06.06.2007