Okyanusun ardında batan, kocaman sarıyım ben.
Gökyüzüne yükselirken selamlarım dünyayı.
İnsanlara ışık olur, ısı olurum.
Sevgililere aşk, yalnızlara umut olurum.
İzin vermem kimsenin beni çıplak gözle görmesine,
Korkarım çünkü insanlardan,
Keşfedilmekten korkarım.
Yıllar bir gözyaşı olup da kaymış
Nurlu ihtiyarın yanaklarında.
Yapraktan saçını yerlere yaymış,
Sonbahar ağlıyor ayaklarında.
Süzüyor ufukta bir kızıl yeri,
İçi karanlıkla dolu gözleri;
Devamını Oku
Nurlu ihtiyarın yanaklarında.
Yapraktan saçını yerlere yaymış,
Sonbahar ağlıyor ayaklarında.
Süzüyor ufukta bir kızıl yeri,
İçi karanlıkla dolu gözleri;
“Fısıldarken kulağıma sahte yansımaların bilgeliği, İşte o an kırdım her zaman karşımda bir duvar gibi duran, sahte yansımalardan ibaret olan pencereyi. Ve alarak her parçasını sapladım diğer pencerelerdeki yansımalara ve onun işbirlikçisi korkularıma!”
www.korkularvehayaller.org
Halim ÇAY
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta