Yorgunum
Söylenmemiş sözler hamalı olmaktan yorgunum!
Salt bu nedenle bile, noktasız virgülsüz, doludizgin yaşayabildiğim sana; uykusuzsam uykusuz, neşeliysem neşeli, kederliysem kederli olduğunu bildiğim sana – Ki ne çok şeydir bunları bilmek – sığınıyorum…
Yalnızlığımın berdelinde hep infaza ayar şiirler…
Hani olur da bir gün bozkır ayazında donup kalırsa “ belki” lerin,
Adam yaşama sevinci içinde
Masaya anahtarlarını koydu
Bakır kâseye çiçekleri koydu
Sütünü yumurtasını koydu
Pencereden gelen ışığı koydu
Bisiklet sesini çıkrık sesini
Devamını Oku
Masaya anahtarlarını koydu
Bakır kâseye çiçekleri koydu
Sütünü yumurtasını koydu
Pencereden gelen ışığı koydu
Bisiklet sesini çıkrık sesini
Oysa karantinadaki cümleleri haykırabilmektir aslolan yiğitçe…
Ve
Fakat
Ağzımdan düşen sesimi alıp gözlerime takıyorum,
Yine duymuyorlar ki…
Konuşsam ne
Sussam ne…
Sana sığınıyorum…
...........
..........
Aslında,
Yaşanmamış günler biriktiriyorum yaşarken öylesi günleri.
Yalınkat özlemin katmerli bir yabancılaşması bu her şeye
Kozasını ören uzaklaşmalarda…
Bir eksik bin çokluğa filizleniyor
Ki
Akla zarar...”Hiç bir şey ama gerçek”
..
okudukça mutlu oldum..
dimağım da yüreğim de haz aldı..
iyi ki okudum sizi..
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta