Yalnızlığımdasın rana belkıs

bırak yalnız geçsin yıllar
sıkıcı, yorgun, bıkkın beraberlikler kuranlara inat

çift yaşamlar cehenneminden uzak
demir attığın limanlardan kaçarak
kendini sonsuzluğun yalnız sularına at

beklemesin seni
ne dost, ne de o yeşil gözlü sevgili

aç yelkenini, kendini hayatın rüzgarına bırak

bırak
endişeler öreceğin yumak yansın iplik iplik

dur bir ateşin ortasına savrulsun küllerin havaya

hayat bu
basıp gider yoluna
sen kaçırsan da
kolundan tutup asılsan da

hayat bu
akar kendi fırtınalı rotasında
hayıflanmadan geride bıraktıklarına...