yalnızlığım bile yalnız
bu dünyada
ne kalabalıklar içinde
nede tek başına bir dağ kulübesinde
hatta içimdeki onlarca ben bile...
doymak bilmez bir dev gibi
daha da iştahlanan ben parçalandıkça
kendi elimle kendi etimle
beslediğim...
bende benden daha çok yer kaplayan
yalnızlığım bile yalnız
soğuk bir sabah güneşi
pençesiyle parçalasada
ciğerlerimi yırtan bu soğuğu
adımlarım gidebildiğince yere doğru
toprak bembeyaz burada
kararmış gökyüzü
Kayıt Tarihi : 14.4.2015 21:01:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!