Ürkek gecelerin karanlığında,
Gece kuşundadır, benim yalnızlığım.
Geceler her sabahla aydınlansa da,
Bitmez uzun yoldur, benim yalnızlığım.
Ne içim ürperir,
Ne de yorgun düşer gözlerim.
Duyduğum ses, kanlı baykuşta olsa.
Yalnızlık beni bekler,
Ben yalnızlığı beklerim.
Kapıların arka yüzü görünür,
Gün ışır, sevdam karanlığa bürünür.
Bahtsız ömrüm, zindan zindan sürünür.
Ay karanlık gecededir, yalnızlığım.
Dilsiz bir çocuğun çırpınışıdır.
Yanıtsız bilmecedir, sevdamın dudaklarında.
Kim duymak ister ki; haykırdıklarımı.
Azapsız ağalıktır, benim yalnızlığım.
Kayıt Tarihi : 30.3.2005 13:42:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Kazım Başekmekçi](https://www.antoloji.com/i/siir/2005/03/30/yalnizligim-69.jpg)
Hayırlı, makul, meşru, fıtri ve baki muhabbetler dilerim Kazım bey.
Azapsız ağalıktır,benim yalnızlığım.
umarım duyulur
TÜM YORUMLAR (3)