Ne çok sevmişsin hiç anlamadım seni
Yok böylesi Kerem’le Aslı dan beri
Peşimdesin, bir ömür bildim bileli
Takıntılı âşık gibi yalnızlığım.
Ahın mı tuttu, neden bitmez kederler?
Böylelikle geçip gitti tüm seneler
Terk etmeyi denedim pek çok kereler
Dönüşüm hep sana oldu yalnızlığım.
En sadık dostum, güvenilir sırdaşım
En sert öğretmenim, canımı yakanım
Dünyada varacağım en son durağım
Sığınacak limanımsın yalnızlığım.
Gece yatağımdasın, sabah karşımda
Hep benimlesin her nefes alışımda
Çıkarsız dost ararken koca dünyada,
Dertlerime çare oldun yalnızlığım.
Kayıt Tarihi : 20.2.2024 21:34:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (1)