Kaybolurken siluetim şehrin varoşlarında,
Ararım kendimi yalnızlığımda.
Yüzümün rengi buğdaydan döner mateme,
Gölgem makbere ye olur bir mezar taşı.
Renkler sıfat değiştirir ruhumda,
Albenisi kaybolur gönlümdeki yaşamın.
Yıllar bir gözyaşı olup da kaymış
Nurlu ihtiyarın yanaklarında.
Yapraktan saçını yerlere yaymış,
Sonbahar ağlıyor ayaklarında.
Süzüyor ufukta bir kızıl yeri,
İçi karanlıkla dolu gözleri;
Devamını Oku
Nurlu ihtiyarın yanaklarında.
Yapraktan saçını yerlere yaymış,
Sonbahar ağlıyor ayaklarında.
Süzüyor ufukta bir kızıl yeri,
İçi karanlıkla dolu gözleri;
Kendi ıssızlığından sesleniyor şair... Sağanak yağmura tutulmuşçasına yalnızlığımızı hatırlatıyor...
Çok güzeldi şiir.
Gönülden kutlarım..
Saygılarımla..
İyi ki şiirler var, tutunulur bir ucundan yaşama...
Anlamlı şiirinizi kutlarım, emeğinize saygıyla sayın şair...
Listesi kabarır mücrimliğimin.
Takılır boynuma insanım ya…
Her gün bir yafta.
Kimi gün efendisinden kaçmış bir köle.
Kimi gün nefsine zebun olmuş bir beden.
Ne gelir elden.
Boğulurken insan denizinde yalnızlığımda.
Tebrikler , guzel dizeler .
Bu şiir ile ilgili 13 tane yorum bulunmakta