Yalnızlığı Yalnızlıkda Sorgulayan Gece

bu akşam yalnızlık hakim istanbul’a
sokaklar fırtına sesleriyle inliyor
insanlar kovuklarına çekilmişler
bende kovuğumdayım
içimi sorgulayıştayım
elektriklerim kesilmiş
alatarnatiflerim azaltılmış
sohbetime iyice daldım
dayanamadım ona sarıldım
meğer neymiş düşüncelerim
bir komedi gibi gelsede
televizyonun radyom uyutuyormuş hep
bir şok etkisindeyim
öyle ki
geçmiş dizelerimde ki
tezlerimi bile sorguluyorum
bunu kesilen tellerde anıyorum! ..

bu kesinti ki dizelerime
bir boyut getirdi
unutulanları unutmak istediklerimle
beni yalnız bıraktı
kısacası katlandı
üstelik
istanbullu son iki günüm
bu kent çoğu zaman
haşimliğini üzerime salsa da
herşeyimle alışmışım ona
elveda demek zor kerataya! ..

içimdeki mana karanlığı
madde karanlığıyla birleşti
istanbulla helalleşmenin
zorluğunu vurguluyor
belki de herşeyi biraz
çeşitli his demetlerinde
yaşayacaktım ama
bu çok hızlı oldu
birden tutuldum dolusuna! ..