Yalnızlığı törpülemek Şiiri - Mahmut Kar ...

Hafif törpülüyorum ömrü
Yalnızlığın ezgisi tırmalıyor kulaklarımı
Sözle anlatıyorum
Es koymadan ömrüme

Dört dörtlük olmuyor hiç bir şey
Geriye doğru sayıyorum
Nereden baksan on sekiz im deyim öleceğim yaşta
Uykumun tutmaması düşüncelerden
Bir yaprak daha çevirdim şimdi
Çamlara bakıyorum
Çok uzun bitmeyen yolculuk
Geçmişte kalıyor her şey
Bir pencerenin kolunda
Yanında olanlarla geçiyor zaman
Yanında olmayanlar
Hayat bilgisi işte
Ömrünün sonuna kadar
sende kalıyorlar