Gelinmeyen yolları bir ben bilirdim hep,
Dönülmeyen yollarıda hep bana sorarlardı,
Nereden gelipte nereye gittiğimi de bilmeden,
Kayıp kentin kayıp adamı oldum istemeden...
Ne mutlu olabildim nede mutlu edebildim,
Şafaklara kan doğrayıpta kahvaltı ettim,
Uykusuz, eli koynunda insanlar bıraktım,
Sabahlarına küfrettim, gözyaşlı sevdalarım...
Eşkiya uğursuzu oldum, jandarma dolanmasında,
Dağlarım karlı güneşliydi ben yeniktim baştan,
Ovalar sıcak günlük güneşlikti tanımadığım,
Ben sarp kayalarda doğmuştum, yürüyemedim...
Vadiler yeşildi, ben kızıl karanlığı bilirdim,
Nehirler maviydi, ben lav kızıllığını severdim,
Alışamadım ne maviye nede yeşile nedense? ?
Hep kızılı, karanlığı kısaca YALNIZLIGI SEVDİM...
Bayram KARAALİ
01.03.2002
Kayıt Tarihi : 8.3.2002 03:21:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (1)