Yalnızlığa Söylenmeler Şiiri - Şahan Çoker

Kendimle yatıp kalkıyorum uzun zamandır
Kalbimin rengi yok
Bıraktım dünyayı yüzüstü Bella
Hayatı kendimle aldatıyorum
Kimseye sıçramasın diye telaşım
Mahalleden parmak uçlarımda geçiyorum
Eve geç gelen koca gibi
Orhan veli gibi
Bildiğim türkü de yok
Oturuyorum İzmir’in ortasına
Çay yalnız içilmez diyor
Uykusu kaçmış bir serçe sesi
Akif’in çilesi
Ercan’ın şiirleri

Aradım açan olmadı telefonu
Kurban mevsimini soracaktım
Üç anahtarını şehrin
Bir de gözlerini
Hala öyle bakıyorlar mı diye?
Ürkek, su yeşili
Filistin gibi dediğim gözlerini
Sanma ki
Aklımdan çıktın
Komşunun kedisine bile seni anlattım
Balkondaki solan gülleri
Can çekişen begonvili göstererek
Dedim; o sardunyaları severdi
İnadına her şeye direnen çiçekleri

Bu gün hiçbir serçe tenezzül etmedi
Pencere önüne bıraktığım aşk kırıntılarına
Sonra ayaklarım utanana kadar
Yürümek istedim sokaklarda
Hava soğuk, Ellerim cebimde
Sarılacak kimsem yok zaten
Olanlar da sarılmıyor
Deli bir virüs başımıza bela oldu
Tutuğunu perişan ediyor

Kaldırımlar yeni ayakkabılarımı
Tanımıyor biliyor musun?
Uzak şehirlerde eşkâli belli olmuş ama adımlarımızın
Şu kahvede çay içtiler diyor
Komşunun muhbir kedisi
Bunlar başını yedi kraliçenin
Yalnızlık işte Bella
Böyle abuk subuk şeyler söyletiyor adama

Aylardan aralıkmış, kedi söyledi
Odadan odaya koşuyorum
Hiçbir pencerede güneş yok Bella
İncirin dalında bir sicim
Fazıl’la intiharcılık oynuyorum
Ben mevsimimi unuttum
Unuttum saati
İsmet Özel’i kaç geçiyor
Milyonlarca Valdo nerede
Hepsi korkak, hepsi aç
Haberler yorgun
Kaç kaç bitti son maç

Keşke cebimde biraz cesaret kalsaydı
Omzuma takıp ceketimi
Bağıra çağıra gelseydim kapına
Hangi süvari
Hangi ata binip gitti bilmiyorum
Onun için eski şarkıları
Yeniden dinliyorum Bella

Uyanmamak isterdim
Uyuyabilseydim eğer
Gözlerin nasıl da soğuk
İçinden başkası bakıyor gibi
Dökülüyor Paris resimleri
Bir tren yolu belki
Ve yalnızlık üç yudum
“Zeytin şarabı”
Yemin ederim bu aşk değil
Hepimizi kandırdılar Bella
Kimse takmadı çocukları

Bütün aynaları niye kırdım biliyor musun?
Seni unutmak için Bella
Çünkü kendi yüzüm bile
Seni hatırlatıyordu bana
Seni benden çıkarınca
Ben kalmadım galiba

Yemin ederim bu aşk değil
Hepimizi kandırdılar bella