Yalnızlığa Sone Şiiri - Nurhan Özgel

''Yalnızlık paylaşılmaz, paylaşılsa yalnızlık olmaz''
demiş ya şair

Eksilmem kalsam da günün birinde yalnız
Güçlüyüm artarım bir başıma olsam da

Sev yalnızlığını
Hüzünler hep hikaye
Bilirim gelecek güzelliklere gebe

Bu yüzden

Yalnızlığa
Teslim olmayın.

Sınırlar var aşılacak
Tabular var yıkılacak
Acılar var çekilecek
Hesaplar var alınacak

Kandırma kendini kalabalık içinde
Yalnızsın bil bunu her gün başka biçimde
Lezzetli, kekremsi bir şarabı içtin say
Dağıt bu duyguyu bir şiir dizesinde

Bir dostun hecesinde...

Ağlarım gözyaşı zayıflığı göstermez
Gülerim maviler gülüşlerde çoğalır
Düşsem de ıssızlığa sevdalar hep benimle
Umutlar kaybolmaz aklımda ve düşümde

Sınırlar var aşılacak
Hedefler var varılacak
Özlemler var gidilecek
Sevinçler var yaşanacak

Sakın
Yalnızlığa
Teslim olmayın

Bitimsiz koridor üşütür yüreğimi
Duvarlar labirent daraltır dimağımı
Ve bil ki her insan son bitişe tek gider
Yorumsuz hayata giderken hep yalnızdır.

Herkes yalnız, çünkü insan
Buna inan, sevgidir aslolan

Limitler var kırılacak
Duvarlar var yıkılacak
Sevdalar var yaşanacak
Özgürlük var varılacak

Sakın
Yalnızlığa
Teslim olmayın