Yalnızlığa Övgü Şiiri - Necdet Evliyagil

Ne güzeldir yalnızlık,
İnsan bir yerde
Kendini bulur,
Ve tek başına avunur.
Düşler işte
Bu anda kurulur;
Kaybedilen günlerle
Ve de sevgilerle
Birer birer buluşulur.

Boğaziçi'nin sisli sabahlarında,
Gönlümüzce yalnız kaldığımızda,
Yürürken-koşarken kıyılarda
Bile yakalayamıyoruz kendimizi;
Sesimizi de duyamıyoruz,
Böylesine gürültülü bir yaşantıda
Adımlarımızın arasında kayboluyoruz;
Bilerek-bilmeyerek kahr'oluyoruz.