Kim bilir kaç şair yalnızlık şiirlerdi yazdı bir gece yarısı üşürken,
Kim bilir kaçı aynı yalnızlıktan muzdarip göçtü, kederli,
Baktık ki geriye yalnızca esen rüzgarla savrulan,
Bir tutam iğde yaprağı ve bir nefeslik toprak kokusu kaldı.
Yani yalnızlık aslında boş zaman işiymiş,
İstenirse tek başınayken dahi çift olunabilirmiş.
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
