Yalnızlık kentine bir otobüs geldi..
Alıp götürdü yalnızları...
Otobüse sığmadılar tek başına.
Zirâ yalnızdılar..
Teker teker sordu biletlerini..
Beş saniye ya sürdü, ya sürmedi.
Yalnız yalnız vardı otobüste
Şoför de yalnızdı, muavin de...
Yalnız şofördü, yalnız muavindi, yalnız yolcuydu..
Yalnız yolcu, yalnız muavin, yalnızca şoför değildi..
Hepsiydi..
Hiçbiriydi..
Ne bileti vardı binmeye,
Ne muavin bir hâli,
Ne sürmeye mecâli..
Kalkmadı o otobüs..
Bir daha da gelmedi o kente.
Hiç de gelmemişti zâten.
Artık o kente ne teker dönüyor
Ne giden.
Bir oranın ahâlisi
Bir de ben...
Kayıt Tarihi : 22.7.2024 19:25:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!