Yalnızlar Şiiri - Muhsine İpek

Yalnız adam seni anlıyorum
Gözlerinde görüyorum yorgun hayatını
Sen de vurgun yemişsin dostum
Kuş olup uçamamışsın
Kızgınlıklarını
Kendine pişmanlığını
Görebiliyorum
Ama sen suskunsun
Öyleyken hayat veriyorsun bana
İşte senin bu delikanlı tarafını seviyorum
İlk vurgun yediğimde
Karanlık bir geceydi
Kanatlarım kırıldı
Uçamadım
Geç kalmış sevdaların akşamında
Gözlerinde buluştum
Ve sen bana ebedi dostsun