Davraz Dağı Şiiri - Muhsine İpek

Göklere gururla yükselmişsin
Bembeyaz duvaklar bürünmüşsün
Nazlı bir gelin gibi süzülmüşsün
Beni kendine aşık ettin
Davraz dağı…
Şehrin her karesinde karşımdasın
Gölleri de güller de çok güzel
Güzel ama
Senin güzelliğin bir başka
Sana vuruldum Davraz dağı
Gizemli, görkemli duruşunla gel diyorsun
Kollarım açık gelsene diyorsun
Bir an kanatlarım olsun istedim
Öyle yakın öyle uzaksın ki
Seni ancak seyredebiliyorum
Öylece durdum çaresiz bakıyorum
Ne olur kartal olsaydım
Sarp yamacına yuva kursaydım
Ben de güller göller diyarını
Seninle beraber seyrederdim
Göllerine doyum olmaz
Güllerine hiç doyulmaz
Ama sen başkasın
Bambaşkasın Davraz’ım
Yamaçlarında kim bilir ne kardelenler açmıştır
Seni sevdim bir başka sevdim
Sana sevgim, hayranlığım ebedi olacak
Davraz dağı…
Seni görmediğim günler
Yüreğim hasretine yanacak
Ama bir gün sana geleceğim Davraz dağı
Beyaz duvağının ucundan
Bir parça verirsin değil mi?
Çünkü
Senin için yanan yüreğime bastıracağım
Beni kendine öyle çektinki
Elim de değil, seni sevdim Davraz’ım…
Ne yalan söyleyeyim
Güller diyarının pembesi senin kadar cezp etmedi
Senin beyazın gizemin beni çekti…
Nereye baksam gözlerim seni arıyor
Beni çağırıyorsun
Bekleme, haydi gel diyorsun
Karlı tepelerinde sıcak yüreğime
Bir sevgi seli oluştu
Artık sensiz olamam
Bekle beni sana geleceğim
Bu hasret bir gün bitecek Davraz dağı