Mevsim; son mevsim, yaşamın.
Yalnızlıkların rıhtım boyunca kurdukları,
Mevsimlik çadırlarda buldum seni,
Üşüyen ellerin yüreğine sarılmış,
Boğarcasına susturmaya çalışıyordu.
Yüreğin kanıyordu damlarken suskunluk içine,
Gözlerin yakamozları izliyordu,
Ben sana mecburum bilemezsin
Adını mıh gibi aklımda tutuyorum
Büyüdükçe büyüyor gözlerin
Ben sana mecburum bilemezsin
İçimi seninle ısıtıyorum.
Devamını Oku
Adını mıh gibi aklımda tutuyorum
Büyüdükçe büyüyor gözlerin
Ben sana mecburum bilemezsin
İçimi seninle ısıtıyorum.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta