gün batımında bu akşam üstünde
sabah kalktığım kimsesiz döşeğimde
evimde gönlümdeki esen yellerde
yalnızım yapayalnız
bir dost eli istediğimde
asık yüzümü güldüreni beklediğimde
çıkmazım da, zor günlerimde
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
sevda yalnız ben yalnız
hani gözyaşımı silen yarim
bana vaatlerle gelen sevgilim
ben duygusuna teslim olan efendilerim
yalnızım yapayalnız....
Yalnızlık tanrıya özgüdür derler ama,bizlerde çekiyoruz malesef.yüreğine kalemine sağlık tebrikler.
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta