Yalnızlığım dipsiz bir kuyu.
Attığım taşların yankılı sesini,
Duymak bile mümkün değil.
Sesime ses veren yine kendi sesim.
Ruhum kıştan bir geceyi
Ağırlar konuk odasında.
Susun diye bağırmak geliyor bazen içimden.
Kahkahalar arasında,
Ne çok konuştunuz der gibi,
Kendimle dalga geçer gibiyim.
Bir gemim olsaydı,
Açılsaydım masmavi okyanusa.
Okyanus yürekliyim ya ezelden,
Yalnızlıktan öğrendim ben
Okyanus yürekliliği,
Dalgalar başedemez benimle....
Bir sana serçe yürekliyim ben.
Yalnızlığımın ezeli sevgilisi!
Sol yanım,
Kalp ağrım,
Can/sızım,
Aman/sızım.
Yalnızım.....
Mine Yılmaz Sevinç
Kayıt Tarihi : 4.2.2025 23:36:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!