Yalnızım Şiiri - Ruhan Karaelmas

Bilsen nasıl hasretim sana.
Ağlarım ben hep yana yana.
Acı içerim kana kana.
İçimde var büyük bir yara.

Yetti bu kadar ağladığım.
Şu yüreğimi dağladığım.
Eriyip batağa battığım.
Dertli kaderime yandığım.

İçimden büyük yara aldım.
Çok uzak diyarlara daldım.
Ulu ortada yalnız kaldım.
Kendimi hayallere saldım.

Keşke sen de karşımda olsan.
Sıkıntılarımı bir alsan.
Her an benim yanımda kalsan.
Sen de geçmiş maziye dalsan.

Uzak ufka doğru yol alsak.
O sevgiyi dünyaya salsak.
Düşlerin şarkısını çalsak.
Hayallerin içine dalsak.

Anla ben çaresiz yalnızım.
Bu karanlıkta ışıksızım.
Şu kalbimdeki acı sızım.
Öldürür beni bu hızım.

Neden herkes bana bakıyor?
Herkes şu yaramı açıyor?
Gelen giden bana çarpıyor.
Neden herkes böyle yapıyor?

Bak sana çok ihtiyacım var.
Çünkü bu dünya bana dar.
Ne olur gel beni kurtar.
Sevgim bize yeter de artar.

Sabah ufka doğru koşarım.
Kötü insanlardan kaçarım.
Ben kuş gibi gökte uçarım.
Ve senin yanına konarım.