Yalnızca en Şiiri - Hilmi Tanrıkulu

Korkuyla ve soğuk,
Ve yalnızca seni sevebildim.

Yalnızlığımı korkuya boyayıp,
Bedenimi sensizliğe kokuttun.
Ben ise sana benzeyenleri sen sanıp,
Asıl kendimi sende unuttum.

Elleri, gözleri, sözleri yada giyinişi
Yani sana benzetebildiğim herkesi
Ruhuma kabullendim,
Sırf bulabilmek için seni...

Yalandı hepsi.
Anlayarak utandım,
Senin beni görmediğini.

Oysa sevgilim;
Korkuyla ve soğuk
Yalnızca seni sevebildim...