Yalnızdım.
Yalnızdım bir ayaz gibiydim,soğuktum.
Bunu iliklerime kadar hissedebiliyordum.
Yaralarım vardı.
Zamanla iyileşirim sandım.
Yanılmışım,geçti artık herşey.
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
güzel bir anlatım tebrikler
Yanılsama mıdır acaba?
Geçmeyen yaralar da vardır, kuşkusuz... Çoğunlukla 'içtedir', dıştan görülemediğinden yalnız çekende kalır...
'Gönül Yaraları...'
Kaybedilenlerin ardından içe yerleşen ve her hatırlandığında sızlayan yaralar, bunlardandır...
Şiire konu olan da öyle, sanırım..
Tebrikler Nilay Hanım..
yürek yarası hiçgeçermi sandın ömür geçerde yara kapanırmı sandın tebrikler saygılar
Kapanmaz anladım. Tebrikler... Ant. +10 puan... esen kalın...
Belki yarın...
Yaşam, her zaman;
Son nokta değildir...
Günü, günün bil!
Bugün?
Olsa da sevince son dakika! _______ Arif Tatar
Kalp kırığı cam kırığı gibidir tamir edilsede eski halini alması mümkün değildir, ta ki Yeni bir ocakta eritilip yeniden üfleninceye kadar . Şairi ve şiirini tebrik ediyorum.
Zaman her şeyin ilacıdır sevgili Nilay hanım. Sağalır vakti gelince.İzleri mi?... İzleri kolay kapanmaz belki.
Kutluyorum şiiri ve sizi. NİCELERİNE. SEVGİMLE...
Nilay hanım Güzel ve duygu yüklü kutlarım şiirinizi ve sizi
çok güzel elinize yüreğinize sağlık kutlarım sağlık
Bir ayaz gibi olmak ...zor bir an anlatım çok güzel kutlarım sizi Nilay Hanım güzel şiirdi .
Yalnız kalan her insan üşür. Kapanmaz yaralara sahip olur. sizi ve şiirinizi kutlarım
Bu şiir ile ilgili 10 tane yorum bulunmakta