Yalnız, Yalnızca, Yalnızlıkla…

Yalnızlık…
İçi boş bir kavram
Sadece gereksizse güzeldir
Kimse olmaz yanında
Şöyle bir kafa dinlersin
En samimi dostun çağırır seni
Kaybolursun okyanusunda
Bencilliğin…

Yalnızlık…
İçi ayrılık dolu kavram
Ayırmak istersin kendini
Soyut olursun
Somut olan ne varsa sana cephe alır
Savaşmak ister
Savaşırsın
Suçlusu olursun
Gönlündeki sömürge devletinin
Belki bir ülke kurarsın içinde
Dış işlerinde beynine bağlı
İçinde “sevmek” olur
Hayali bir hayat yaşarsın
Sonunda…
Kendini kaptırırsın gidişata
Şarkılar bir anda anlam kazanır
Sezen sana gülümser
Her neticede masum bulamazsın kendini
Günahkârlığından utanırsın
Aldığın nefeslerde…
Sorgulamaya çekilirsin
En sonunda yine yeşili görürsün kafanda
Siyah bir ayakkabı eşliğinde
Bağırış sesleri duyarsın
Sanki gerçekten insanmış gibi
Bağırır biri avazı çıktığı kadar
Yine sonundaki kelimeler incitir
Sonunda yalnızsın ne de olsa
Bilinmez çaresizlik yaşarsın
Ve tarih tekerrür eder
Yalnızsın
Yalnızım
Yalnızlıkla yoğrulmuş yalnızız
Yalnızsınız
Yalnızlık var yine
Yalnızlık…
Yalnız,
Yalnız bilenler,
Bilinmezlik,
Ve firar…

23 AĞUSTOS 2013 CUMA
SAAT:20.26 MENEMEN/İZMİR