içimde saklı kışın ortasında
üşüyen gene kendimim...
gidişinle sular acılaştı
soğuklar yoruldu caddelerde
bir gülüşlük güneş bile doğmadı
ama içim tatlı ve sıcak aydınlığınla...
çocukların uyanma saatinde gel
yeryüzü en masum halindeyken...
düşler düşünceler
suçsuzken kalbimde
seni tanımıyordum daha...
var olan her şeyin
iyi kötü bir adı var
gelişinin hariç...
yokluğunda
çıplak bir fidandım
haylaz rüzgarlardan bile korkan
hasretinde yanan bir orman
her ikisindeyse
yalnız senindim
yalnız senin...
Kayıt Tarihi : 8.1.2012 00:45:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Kağan İşçen](https://www.antoloji.com/i/siir/2012/01/08/yalniz-senin-2.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!