Yalnız şehirlere döndüm
Unutuldum kalabalıklarda
Mevsimler geçtikçe çürüdüm
Kırıldım düştüm kurumuş ağaçlarda
Soğuk esti rüzgarlar
Yüreğimin iklimine
Gelmek bilmedi o kavuşmalar
Koşarken hasretle sevgiye
Şehir yapayalnız kaldı
Manzarada benimle
İnsanlar içimi anlayamadı
Bir fırtına koptu gidişimle
Şehir yalnızlığa büründü
Ben sensizliğe sarıldım
Titreyen kalbimle...
DOĞA CAN KARACA
17.10.2018
Kayıt Tarihi : 1.11.2018 22:15:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!