Caddeler zifiri karanlık
herkes söndürmüş ışıklarını
mezarlık sessizliğinde sokaklarda
ürkek adımlar atıyorum bilinmezlere
gidecek bir yerim yok gibi
avare avre dolaşıyorum
her köşe başında durupta
cılız sokak lambasının ışığında
cebimden çıkarıpta resmini
özlemle bir göz atıyorum
resmin ellerimde sırıl sıklam
belkide anılardan kaçıyorum
deli rüzgar vuruyor yüzüme
çaresizliğimi anlatır gibi
oysa öyle sarhoşum ki
ayrılığa kilitlenmişim sadece
şafak sökene dek dolaşacağım yine
ürkek adımlar atarak bilinmezlere
sonra döneceğim tekrar eve
dört duvar arasına kapanacağım
gündüzleri yasak ettim kendime
başbaşa kalmalıyım benliğimle...
Kayıt Tarihi : 11.1.2005 18:39:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
şiirin anlatımın harika, gerçi düz şiir fazla yazmıyorum ama güzel şiirleri gördümmü tanırım ve sonuna kadar okurum, tebrikler, kutlarım
mikdat Bal
TÜM YORUMLAR (2)