Yalnız onlar vardı... Şiiri - Mustafa Nihat

El ele dolaşıyorlardı,
Bazen bir deniz kıyısında
Bazen çam kokulu,
patika yollarda.
Hiç konuşmuyorlardı,
yalnız onlar vardı.

ve

Rüzgar şarkı süylüyor,
denizse gelgitleriyle ritim tutuyordu.
Yaprakların hışırtısıysa bir başka enstürüman......
Kuşlarınkisiyse vokal.........
Hepsi bir ağızdan aşk şarkıları çalıyor,söylüyorlardı.
Ağaçtaki dallarsa alkış tutuyorlardı adeta.,
Devasa,çok sesli bir orkestra misali.........

ve

Bazen gördükleri gemide yalnız yolcu,
Bazen gök yüzünde en parlak yıldız oluyorlardı.
Hiç konuşmuyorlardı,
yalnız onlar vardı......
Her gün bir bahar,
gecelerse bol yıldızlı.
Acıkınca aşk yiyecek,
susayınca aşk içeceklerdi
ne gam, ne kasevet vardı,
ne açlık, nede yoksulluk

Dünya'nın merkeziydi onlar...........
ve
Yalnız onlar vardı...