Yalnız Ölmek II Şiiri - Aydın Ahmet

Yalnız ölmek istiyorum
Ana rahmindeki gibi
Çıplak bir yalnızlık içinde
Bilinmez bir kuyu dibi
Duvarda bir takvim durur
Yırtılmamış on iki ay
Saat beş buçuğu vurur
Meçhule bir başlangıç say

Yalnız ölmek istiyorum
Arpa orağa gelince
Öter çırçır böcekleri
Bir ağıt inceden ince
Gömülmüş zamana taşlar
Ağaçlar ter içinde susuz
Süleyman'ca konuşur kuşlar
Burada simetri kusursuz
Bir divani sessizlik var
Sanki doğuştan uykusuz

Yalnız ölmek istiyorum
Habersizken ahbaplarım
Veresiye defteridir
Günahlarım sevaplarım
Üç beş dost çıkar aradan
Bir namazlık yas tutulur
Hayır ayrılır paradan
İki güne unutulur
Nice bayram gelir geçer
Mezar taşları silinir
Bir gün biri konu açar
Kimsesiz diye bilinir
Bir garip düşer buraya
Dökülür gözlerden yaşlar
Bir imam durur duaya
Nesli biten diye başlar
Yıllar sonra biri gelir
Merakına değenlerin
Elinde bir Yasin olur
Torunudur yeğenlerin