Yalınızlığı seçen bir kardelenin öyküsü bu,
Her mevsim
ve inatlaşırcasına hayatla
Yine tek başına beklemekte güneşi.
İzledikçe,
Bulutların arasından çıkan güneşi
Sanki yalnızlığı azalır gibi olur.
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta