Yalınızlığı seçen bir kardelenin öyküsü bu,
Her mevsim
ve inatlaşırcasına hayatla
Yine tek başına beklemekte güneşi.
İzledikçe,
Bulutların arasından çıkan güneşi
Sanki yalnızlığı azalır gibi olur.
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta