Bir başına kaldığında insan
Düşünür dünü, bugünü, yarını…
Ağlar, sevinir düşündükçe anılarını
Unutmuştur çoktan sevincin tadını,
gülün kokusunu, yarin gülüşünü...
Unutmuştur!
Unutmuştur yaşanılası her anı, zamanı...
Unutmuştur kendini, sendeki kendini
Ama unutamamıştır!
Unutamamıştır kendindeki seni.
Kayıt Tarihi : 2.2.2009 23:18:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!