Yalnız İnsan Şiiri - Hasan Arpaci

http://dusunceuretelim.blogspot.com

Yalnız insan şeytan ile,
Dostluk kurar,dostu olur.
Dostlar ona gülse bile,
Düşer yere postu olur.

Yalnız insan,yanlış kafa,
Projeler kalkar rafa,
Hava atar her tarafa,
Lafı biraz soslu olur.

Yanlış insan beyni boştur,
Daldan dala uçan kuştur,
Avcılara bu hal hoştur,
Havası da puslu olur.

Yalnız insan ağaç gibi,
Güneş vurur kurur dibi,
Bulutlardan yok nasibi,
Düşen yağmur dolu olur.

Yalnız insan yalnız çocuk,
Uzay gibi koca boşluk,
Sevgi yoksa dünya yokluk,
Acıların kulu olur.

Yalnız insan arı gibi,
Bazen olur darı gibi,
Her şey ona yarı gibi,
Yanlış onun yolu olur.

Yalnız insan okuyorsa,
İlmek ilmek dokuyorsa,
Hedefine koşuyorsa,
Bir gün elbet mutlu olur.

Hasan Arpacı,2018,Üsküdar