Hayatın keşmekeşliği ve dikenli yollarında
Yalın ayak yürüyor, yorgun argın bedenim
Zamana yenildi, soluk alamıyor, viran oldu
Kimseler anlamıyor halinden, yalnız bedenim
Bu ömür su, içen içtikçe kanıyor
Doydum dediğinde usulce yaraları kanıyor
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim