Yalnız Geceler Şiiri - Mustafa Kaymakcı

İnsaf yoktur gecelerde bir tanem,
Sessiz çığlıklarla gelir peş peşe.
Yüreğim boş,ellerim boş,boş hanem,
Arkadaşım bir kadehle bir şişe...

Bir fırtına kopar içimde sessiz,
Paramparça olur ezik duygular.
Gözlerim ıslanır bazen sebepsiz,
Uzaklaşır benden derin uykular...

Ümitler kanatlı bir kuş misali,
Çırpınır çevremde hüzünlü bir ses.
Kınama bir tanem yalnızlık hali,
Hep özlem duyduğum ılık bir nefes...

Kaygılar sararken tüm benliğimi,
Ne yapsam susmuyor coşan duygular.
Bazen unutupta düş gördüğümü,
İçime bir anlık mutluluk dolar...

Çökünce üstüme kabus geceler,
Bir ışık ararım karanlıklarda.
Umutsuz hayaller aklımı çeler,
Hasret dalgalanır sisli sularda...

Anılarım gelir ziyaretime,
İçimde soğuk bir ürperti başlar.
Duvarla konuşsam dost niyetine,
Ne kadar uğraşsam konuşmaz taşlar...

Şafak atıp güneş doğarken bile,
Yalnızlık kalbimi hırpalar durur.
Hıçkırıklar beni boğarken bile,
Hasretin bağrıma, bağrıma vurur...

Bir tatlı tesadüf olsa diyorum,
Sen gelipte çalsan kapımı şu an,
Kapalı şansıma ah ediyorum,
Uyan kara bahtım ne olur uyan...