Gecelerin sakladığı yalnızlığım,
Yılların yıprattığı aciz bedenimi buldu.
Aldığım nefes artık hiç, yürüdüğüm yol yok.
Ölüm kadar sessiz olan zihnim,
Sina'nın bütün kuraklığına sahip çıktı.
Baktığım gözler artık vaha, kader çizgim yok.
Ayağı kayan bir çocuk
Kadar şaşkınım, bilemedim
Düz yolda yürümenin imlâsını
Kanayan dizlerime bakıp da
Ağlamayı öğrenemediğim gibi
Devamını Oku
Kadar şaşkınım, bilemedim
Düz yolda yürümenin imlâsını
Kanayan dizlerime bakıp da
Ağlamayı öğrenemediğim gibi
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta