Yalnız Dünyam Şiiri - İbrahim Bozkurt

Dünyada çalışıp emek eyledim,
Şu garip ahvalım düzelsin diye!
Yalnızlık canıma tak etti benim,
Yârsız yalan dünya seni neyleyim!

Hayatta kimseden şefkat görmedim,
Desteksiz zahmetli işleri gördüm.
Uzakmış uzak yollardan geldim
Yalnız kaldım dünya seni neyleyim!
Yârsız yalan dünya seni neyleyim!

Annemle, babamla yaşadım yıllar,
Onlar göçtü gitti, yalan dünyada!
Bahar bitti kışa döndü yaşamım ,
Yalnız kaldım dünya seni neyleyim!
Yârsız kaldım dünya seni neyleyim!

Bir yar sevdim onu gülden kıskandım,
Kahrını nazını çekmek zor geldi.
Yetmedi bırakıp yadele gitti,
Yalnız kaldım dünya seni neyleyim!
Yârsız yalan dünya seni neyleyim!

Bozkurt’a verdiğin eziyet yeter,
Bütün yaptıkların ölümden beter!
Bana nispet yapma ne olur yeter.
Yalnız kaldım dünya seni neyleyim!
Yârsız yalan dünya seni neyleyim!