Kesik kesik mutluluk, kesik kesik kederdi onun yaşamı,
Ancak bu son keder hâli fazla uzun sürmüştü.
Epey fazla, çok fazla: Yirmi yılı geçkince…
Bu zaman zarfı, küçük mutluluklar haricinde hep kederdi,
Hep acı, hep bilmem ne bela idi.
Bu acıya fâsıla verilecek miydi?
Zira bütün yaşamlar;
Hep kesik kesik keder, hep kesik kesik mutluluk değil miydi?
Eğer öyleyse bu kederin de kesilmesi,
Bir bahaneyle araya,
Küçük de olsa bir saadetin sıkışıvermesi gerekmez miydi?
Kayıt Tarihi : 8.11.2014 20:18:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
Yitiğine Hasret isimli romanımın içerisinden alıntıdır.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!