Yalnız Değilim Şiiri - Paul Eluard

Yalnız Değilim

Yüklü
Dudakların tüyden hafif yemişleriyle
Giyimli
Binbir değişik çiçekle
Anlı şanlı
Kollarında güneşin
Mutlu
Bir tanıdık kuşla
Hoşnut
Bir damlasıyla yağmurun
Güzel
Tanyerinin aydınlığınca
İçten bağlı
Bir bahçenin sözünü ediyorum
Düş kuruyorum
Seviyorum düpedüz

Sen kalktın mı yayılıyor su
Sen yattın mı çiçekleniyor su
Ta kendisisin suyun yolundan dönen
Ta kendisi toprağın kök salan
Ne varsa onun üstünde düzen
Gürültülerin alanında sessizlikten damlalar
Senin yapıtın
Türküler söylüyorsun geceyle yoğrulmuş tellerinde
Bir gökkuşağının
Her yerdesin yokettin tüm yolları
Harcıyorsun zamanı
Gerçek ateşin sonsuz gençliğine
Örter durmadan yenileyerek doğayı

Kadın şu yeryüzüne bir beden koydun eşi tıpkı
Seninkinin
Benzeyişsin sen

PAUL ELUARD