Güneş ağır ağır batarken, arkasında dağların,
Yoldaşımdı, Derbent yokuşunda Yalnız Çam…
Çeşmeden, buz gibi suyu, şifasıdır sağların,
Sanki gitme der gibi, çağlıyordu Yalnız Çam.
Açıyorum sonuna kadar teybi mi, “Canım Benim” çalarken
Yıldızlar göz kırpıyorlar… Rüzgârla geliyor anlamsız fısıltıları…
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla