Yalnız Bil İstedim Şiiri - Muhammet Üresin

Rızasını alsaydın bari gönlümün seni içimden alıp gitmeden kesmeden cezasını ömrümün
Acısını duymadın ki hiç sen sensizliğin daha bir kez olsun hal böyleyken beni anlaman ne mümkün
Hatırımı sorsaydın bari bir geçerken aklımın köşesinden belki içimi daha az üşütürdün
İşi gücü yok mu hiç başka bilmem bu geveze anıların niye seni sorup dururlar bana her gün

Mevsimleri almasaydın bari nereye sakladın o yazları nerden çıktı hemen yine bu sonbahar
Ellerin yanmaz mı hiç senin başka tenlerde gezinirken benim ellerim hala buram buram sen kokar
Koy kendini yerime öyle kolaysa bir de benden bak sensizlik mi yoksa yalnızlık mı daha çok yakar
Acılarımı yaralarımı yakından tanırsın sen zaten hep senden miras kalmadı mı bana onlar

Rica ederim yinede sitem değil bu sözlerim yalnız bil istedim hiç iyi değilim bu aralar

Ağır ağır hep sonradan koyar böyle zaten bu ayrılık bilirim ben niye bir kez de sen kanıtladın
Maviye boyamıştık hani bin bir emekle tüm düşleri bir gittin yine günümü gecemi kararttın
Ağlar ağlar susardı bir gün içimdeki çocuk ne yazık ki sen tüm oyuncaklarını elinden aldın
Ne kadar vuracaksın ki daha kırdın her ne varsa bak un ufak kalbim kırılacak bir şey bırakmadın