Irak düşmüş yollar
Rüzgar savrulur sollar
uğramaz oldu yağmurlar
Bulutlar dağlara çekildi
Ayazlar
Soldurdu yapraklarını
özlem
Yalnızlık
öyle bir
Batmışlık ki...
bir ve tek başına
Hiç sıkılmaz mısın
Gece gündüz demeden
Bakıyorsun etrafa
Nice dalların koptu
Meyvelerin hep soldu
kuşlar da uğramıyor
Bu Yalnızlık
ürkütmez mi seni
Dalların çatırdıyor
Kabukların çatlıyor
Gövden
karınca yuvasına
dönmüş
Bir zamanlar
koca kervanlar
ağırlanırdı
buralarda
Şimdi
kargaların
Arenası oldun
Kaç konak
Ötede köyler var
çeşmelerin kurudu
Güneş
küsmüş buralara
Sular
Süzüldü çatlaklara
Sense
Toprağa sarıldın
susadıkça....
Kayıt Tarihi : 5.3.2011 15:13:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!